Sürüklenmemi bekle,
Ayaklarına, Laura, şunu da fark ettim ki,
Sessizliğin, beni gülmekten öldürebilir
Bekle beni, sen, sen Kraliçesisin
Zirvelerin, fırtınalar, düz alanlara çarpıyor
Anlamıyorsun beni, parazitler beni rahatsız ediyor
O, basit bir şekilde, bilirdi
Kalbimi, apartmanına nasıl kilitleyeceğini
Sen olsan da, olmasan da, sıkıntılarım var
Pek ilgilenmiyorsun, Laura, yine de üzgünüm
Oraya gidiyorsan beni de bırak, sıkıntı olmaz
Tekrardan, aşağıdan çağırıyorum
Bazen, kendi kırlangıç yuvası için elinden geleni yapar o
Beni almaya tenezzül eder, oturacak bir yer bırakmaz
O, basit bir şekilde, bilirdi
Kalbinin
Ve apartmanının anahtarlarını nasıl değiştireceğini
Sürüklenmemi bekle,
Ayaklarına, Laura, bu bekleyişte, biliyorum,
Gülmekten öleceğim o günün geleceğini