مثل یک سمندر، عشق عالیه
و از خاکستر خود باز زنده می شود مثل ققنوس
که هیچکس نمی تواند به اجبار
به آن حیات بخشد.
و هیچ چیز نمی تواند خاموشش کند
مگر آب فراموشی
عشق بیهوده است.
نمی توانی آن را بفروشی.
عشق بیهوده است.
نمی توانی آن را بخری.
زمانی که تن ات بیدار می شود
شروع به اطفا کردن می کنی.
اما زمانی که قلبت بیدار می شود،
شروع به رویاپردازی می کنی.
تو رویای تبادلی را می پروری با اعترافی دیگر
چرا که این هیجانات غریب
تنها در دو بودن ست که وجود دارد.
عشق بیهوده است.
نمی توانی آن را بفروشی.
عشق بیهوده است.
نمی توانی آن را بخری.
عشق، امید است
بدون دلیل و
بدون قانون.
عشق مثل شانس است.
نباید کسبش کنی.
بر زمین باید کسی باشد
که تو را دیوانه وار دوست بدارد،
بدون آنکه حتی بشناسدت
حاضر باشد جانش را بدهد.
نمی توانی عشق را بگیری.
عشق بیهوده است.
اما می توانی آن را ببخشی.
عشق بیهوده است.
عشق بیهوده است.