Αν υπήρχαν οδηγίες για να εξηγήσουμε το μηχανισμό που με έσπρωξε να παρουσιαστώ στο σπίτι σου με αυτό το πρόσωπο.
Με την λίγο κοινότυπη δικαιολογία του να πάρω τα ρούχα μου,βιβλία,λίγο από τη ζωή μου.
Αυτή η ζωή που μου αφαίρεσες,αυτή για την οποία δεν μετανιώνω,να είναι αυτοί ένα ρεύμα,εγώ θύελλα και παραπέταμα,παραπέταμα.
Μέτρα αργά,πολύ αργά γύρισε,δες στο πρόσωπο ποιος σε αφήνει,ξέχασέ με.
Τώρα πια εδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι πώς είμαστε,ήμαστε η αιωνιότητά μας,το καθημερινό μας ψωμί. Μα θα κάνω το σωστό πράγμα,γιατί είμαι ανέντιμη.Μα εδώ και πολύ καιρό νιώθω ότι η αγάπη δεν μου φτάνει.Η αγάπη δεν μου φτάνει αν το να με αγαπάς μετά σου περνάει.
Τι ήταν κάποιες φράσεις''Θα είμαι εκεί ό,τι κι αν γίνει''; Σε τι χρησιμεύουν οι διασταυρώσεις αν μετά καθένας παίρνει το δρόμο του.
Ο δρόμος μου ήταν έρημος, διάβαση από ήττες και με εσένα αυτή η υπόσχεση ότι θα τις είχα αποφύγει.
Μέτρα αργά,πολύ αργά και γύρισε,κρύο αίμα αν έχεις κουράγιο σκότωσέ με.
Τώρα πια εδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι πώς είμαστε,ήμαστε η αιωνιότητά μας,το καθημερινό μας ψωμί. Μα θα κάνω το σωστό πράγμα,γιατί είμαι μια εγωίστρια.Μα εδώ και πολύ καιρό νιώθω ότι η αγάπη δεν μου φτάνει.Η αγάπη δεν μου φτάνει αν το να με αγαπάς μετά σου περνάει.
Ίσως είναι αυτή η αίσθηση της ζωής μου.Ίσως από τον πόνο θα μπορούμε και να γιατρευτούμε μα και να γράφουμε τραγούδια,και να γράφουμε τραγούδια...
Τώρα πια εδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι πώς είμαστε,ήμαστε η αιωνιότητά μας,το καθημερινό μας ψωμί. Μα θα κάνω το σωστό πράγμα,γιατί είμαι ανέντιμη.Μα εδώ και πολύ καιρό νιώθω ότι η αγάπη δεν μου φτάνει.
Η αγάπη δεν μου φτάνει. Ας το τελειώσουμε,φτάνει.