Όμως αυτοί είμαστε εμείς σ'αυτό το σύμπαν
Για να απαιτούμε τα πάντα και να το διεκδικούμε τώρα
Και τ'αστέρια ξαφνικά σταμάτησαν μέχρι να μου δείξουν την διαδρομή που εσύ αποκαλούσες πεπρωμένο
Το φταίξιμο εδώ είναι από τον καθένα,αμφότεροι κάναμε λάθος κι αν από σένα πήρα τα πάντα την αγάπη που άξιζα
Και γιατί κι εγώ εξάλλου
Σου έδωσα ολόκληρο τον κόσμο μου
Τώρα ουρλιάζω μόνη
Με τα αποτυπώματα μου στον τοίχο
Και δεν έχει σημασία αν είμαι καλύτερος
Να μιλώ ή να αφήνω να πέσει
Κάθε δική σου ελάχιστη πρόκληση
Που με πληγώνει και δίχως να χτυπώ
Εμείς θα αναζητήσουμε αλλού την αγάπη
Μόνο ένα πράγμα παραμένει σίγουρο
Καθένας θα έχει την δική του ζωή
Κι ακριβώς αυτό προκαλεί τρόμο
Υπάρχουν τα πάντα σ'εμάς
Σ'αυτό το σπίτι που μας παρατηρεί
Πολλές αναμνήσεις που αξίζει να σώσεις
Θα έχουν πάντα σημασία
Κι εγώ τις κρατώ κλειδομανταλωμένες
Ανάμεσα στα δαχτυλίδια και στα περιδέραια
Σε κάθε λέξη έδωσα βαρύτητα
Και τώρα δεν ξέρω πια να υποστηρίξω
Έδειξες κουράγιο και παρέμεινες να κοιτάς
Όμως το ήξερες ότι η προσμονή θα σ'είχε κάνει χειρότερα
Έλπιζες να ήταν μοναχά ένας άνεμος που στο διάβα του
Διέλυσε λίγο τα πάντα
Θα είχαμε ξεχάσει
Και δεν έχει σημασία αν είμαι καλύτερη
Να μιλώ ή να αφήνω να πέσει
Κάθε δική σου ελάχιστη πρόκληση
Που με πληγώνει και δίχως να το θέλω
Εμείς θα αναζητήσουμε αλλού την αγάπη
Μόνο ένα πράγμα παραμένει σίγουρο
Καθένας θα έχει την δική του ζωή
Κι ακριβώς αυτό προκαλεί τρόμο
Και θα μιλήσουμε μ'άλλες λέξεις
Θα ξαναβρούμε αλλού την αγάπη
Η δική μας αγάπη τώρα πια φθάρθηκε και τώρα σταμάτησε να κάνει κακό