Zie je die witte vogel, een gevangene van de hemel
In zijn grote met sterren bezaaide kooi
Af en toe voel ik me ook zo
Als die eeuwige verstotene
Hij kan zijn vleugels niet dicht klappen
Ik weet niet hoe ik moet stoppen
Zie je die witte vogel, een gevangene van de hemel
In zijn grote met sterren bezaaide kooi
Af en toe voel ik me ook zo
Als die vermoeide reiziger
Jij roept hem af en toe vanaf de aarde
Hij zou best even willen neerstrijken
Maar hij kan zijn vleugels niet dicht klappen
En jij kunt niet omhoog vliegen