Zawsze uderzasz w głąb mej rany
Jeśli mam siniaki, uspokaja cię to
Uspokaja cię to
Zasze uderzasz w środek mej rany
Jeśli mnie to boli, tobie się to podoba
Tobie się to podoba
Bierzesz ból
Podczas gdy staje się ostatecznym słowem
Po co to?
Jakiś preciwnik
Nic na tym nie zyskujemy
Nic na tym nie zyskujemy
To dobre dla wojen
Gier, w którym przegrywamy
To niczemu nie służy
To niczemu nie służy
Być przeciwnikiem
Bardziej niż człowiekiem
Uderzasz zawsze, gdy unoszę głowę
Jeśli wyciągam dłoń, odrzucasz ją
Odrzucasz ją
Uderzasz zawsze, gdy czuję się silniejszy
Jeśli oddaję cios, uderzasz znów
Ty uderzasz znów
Biorę twój ból
Podczas gdy mnie nauczy wreszcie cię widzieć
Wreszcie cię widzieć
Po co to?
Jakiś preciwnik
Nic na tym nie zyskujemy
Nic na tym nie zyskujemy
To dobre dla wojen
Gier, w którym przegrywamy
To niczemu nie służy
To niczemu nie służy
Być przeciwnikiem
Bardziej niż człowiekiem
Uderzasz zawsze na każdą najmniejszą słabość
Jeśli nie zmienisz niczego, ja cię zostawię
Nie zyskuję na tym nic
Zostawię cię
Nie zyskuję na tym nic
Po co to?
Jakiś preciwnik
Nic na tym nie zyskujemy
Nic na tym nie zyskujemy
To dobre dla wojen
Gier, w którym przegrywamy
To niczemu nie służy
To niczemu nie służy
Być przeciwnikiem
Bardziej niż człowiekiem