L'ammore lyrics

L'ammóre chi è?... È nu signòre

travestuto 'e gentilézze e poèsia,

vase, abbracce e gelusia.

Quant’aspètte po’ piglià!

Se presènta cómm’a uno

sèrio, onèsto, cunsistènte

e te ‘nganna a ttanta ggènte,

quanta ggènte fa’ cadè!

'Nchiude ll'uócchje e t'abbandune

dint'ê bbraccia 'e stu signóre

e lle daje ànema e còre

tutto chéllo ch'jsso vò.

Te lusinga? E tu nce cride.

Te fa’ chiàgnere?... ‘O perduóne;

e perduóne tutt’e còse,

pure 'e spine 'e chésti rrose

si sti spine rose sò.

Te ribbiélle? E cómme faje?

Oramai nun si chiù niénte,

chi cumanna è stu signore

ca trasenno dinto 'o còre

travestuto 'e poesia

t'ha addurmuto, t'ha ‘ncantato.

S'ha pigliato tutto chéllo c’ha vuluto

tutto chéllo che ll’hê dato:

pace, suónno e giuventù.

Spisso capíte ca ê vvòte

tu te cride ch'è sincèro,

chist' ammóre travestuto

c'o vestito 'e nu puèta.

Tutt'insiéme s'è spugliato,

stu puèta 'e gentilézze,

s'è scurdato 'a poèsia,

t' ha rimasto n'amarezza

‘nfunno a ll'ànema,

int’ô còre...

...Che vuò fà, chisto è l'ammóre.