Κοντά στα ξημερώματα, κοντά στα ξημερώματα
και πριν να βγει ο ήλιος
Την πόρτα μου εχτύπησε, την πόρτα μου εχτύπησε
ένας χαμένος φίλος
Πού ήσουν φίλε κι άργησες, πού ήσουν φίλε κι άργησες
Τα χρόνια έχουν φύγει
Η πόρτα που σου άνοιξα, η πόρτα που σου άνοιξα
χίλιες πληγές μ’ ανοίγει
Κάθε ρυτίδα σου καημός, κάθε ρυτίδα σου καημός
κάθε ματιά σου πόνος
Και στα λευκά σου τα μαλλιά, και στα λευκά σου τα μαλλιά
του χωρισμού ο χρόνος