akşam elbiseni çıkarıyorsun,
yüzünü duvara dönmüş şekilde
ve ben taze yaralarını görüyorum
kadife gibi dümdüz sırtında...
acıdan ağlamak istiyorum
yada uykulara dalıp unutmak
nerede senin kanatların,
ben çok hoşuma giden?
prepev(2)
önceden vaktimiz olurdu
şimdi ise işlerimiz var
güçlülerin zayıfları nasıl yediğini,
kurumların beyaz olduklarını,
kanıtlamak gibi
bizler hepimiz sanki birşeyleri kaybettik,
bu delicesine sdavaşta.
bu rada,nedede senin kanatların,hani benim çok hoşuma giden?
(2)
ne kadar paran olduğunu sormuyorum ben,
kaç kocan olduğunuda sormuyorum.
görüyorum ki,açık pencerelerden korkuyorsun
ve yüksek katlardan...
eğer yarın bir yangın başlarsa,
tüm bina alevler içinde olacak,
biz o kanatlar olmadan ölürüz
benim çok hoşuma giden...