କୃଷ୍ଣର ଗମନ ଦେଖି ଛନଛନ ହୋଇ ସକଳ ଗୋପାଙ୍ଗନା [Krushna Ra Gamana Dekhi Chhana Chhana] [Transliteration]

କୃଷ୍ଣର ଗମନ ଦେଖି ଛନଛନ ହୋଇ ସକଳ ଗୋପାଙ୍ଗନା ।

ଗୁରୁ ଗଉରବ ବାରି ନ ପାରନ୍ତି ଆରତେ ସପରୀନୟନା ।

ଡାକନ୍ତି । ଆହେ ବାରିଧରବରନା ।

ବିନା ଦୋଷେ ରୋଷେ ନାଶ କରିଯାଅ, ନୋହୁ ଗୋପୀକୁଳ-ପୁତନା ।୧।

ଦଶରଥ ସୁତ ପ୍ରାଏ ନନ୍ଦସୁତ କରୁଛ ତ ଜାଣି ବିଚାର ।

ସେ ଛାଡ଼ିଥିଲେ ସିନା ଏକ ନାୟିକା, ତୁମ୍ଭେ ତ ଛାଡ଼ୁଛ ଅପାର ।

କୃଷ୍ଣ ହେ । ସେ ବଧିଲେ ଏକ ବାଳୀ କି ।

ତୁମ୍ଭେ ଯେତେ ବାଳୀ ମାରି ଯାଉଅଛ ମନେ ହେଜି ପାରୁ ନାହଁ କି ?।୨।

ତୁମ୍ଭେ କୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ସେ ଶ୍ରୀରାମଚନ୍ଦ୍ର ଏଣୁ ମିତ୍ରଗୁଣ କହୁଛ ।

ସେ ତାତ ମାତ ଛାଡ଼ି ବନେ ପଶିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ଏବେ ତେଜି ଯାଉଛ ।

କୃଷ୍ଣ ହେ । ସେ ନେଇଥିଲେ ସହୋଦର ।

ତୁମ୍ଭେ ସେହିରୂପେ ଭ୍ରାତଙ୍କୁ ନେଉଛ ଦୁହେଁ ଦେହ ଏକ ପ୍ରକାର ।୩।

ତାଙ୍କୁ ସୁମନ୍ତ ରହୁବରେ ବସାଇ ଘେନିଗଲା ଘୋର ବନକୁ ।

ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଅକ୍ରୂର ସେହି ପରକାରେ ନେଉଅଛି ମଧୁବନକୁ ।

କୃଷ୍ଣ ହେ । ସେ ସଙ୍ଗେ ନେଇଥିଲେ ନାରୀ ।

ଏହି ଗୁଣେ ତୁମ୍ଭେ ଉଣା ପଡ଼ୁଅଛ , ଆଉ ସକଳ ଗୁଣେ ସରି ।୪।