Bądź jak rzeka, która stanowczo płynie do morza,
Która się nie zatrzymuje, nie ważne, jak jest ciężko.
Nie obawia się największej skały,
Nawet jeśli to potrwa lata by ją skruszyć.
I jeśli twoja wola śpi, to ją obudź ponownie,
Bo w każdym z nas tkwi Wojownik.
Którego odwaga jest jak miecz,
Ponieważ największą bronią jest jego serce.
Powstańmy,
Ruszajcie własną drogą!
Do wszystkich Wojowników Światła,
Do wszystkich Wojowników Światła...
Gdzie jesteście...
Jesteście potrzebni tutaj,
Ruszajcie własną drogą!
Do wszystkich Wojowników Światła,
Do wszystkich Wojowników Światła...
Ono leci... do wszystkich Wojowników Światła!
Nie bój się swoich słabości,
Nigdy się nie obawiaj, odkrywać swoich błędów.
Bądź uważny, spokojny i wolny,
Bądź też szalony od czasu do czasu.
Nie daj się zwieść, nawet jeśli coś jest ze złota.
Nie daj się zaślepić, szczególnie przez fałszywą dumę.
Naucz się wybaczać i zapominać,
Naucz się wiązać i uwalniać.
Powstańmy,
Ruszajcie własną drogą!
Do wszystkich Wojowników Światła,
Do wszystkich Wojowników Światła...
Gdzie jesteście...
Jesteście potrzebni tutaj,
Ruszajcie własną drogą!
Do wszystkich Wojowników Światła,
Do wszystkich Wojowników Światła...
Ono leci do wszystkich Wojowników Światła!
I on zna swoje ograniczenia i mimo to je przekracza,
Nie ma szczęścia na horyzoncie, o które by nie zawalczył.
Jego siłą jest jego wiara, o nic więcej nie walczy,
I ponownie raz za razem, dlatego jest on wojownikiem.
To jest wezwanie, ono leci...
Do wszystkich wojowników,
Do wszystkich wojowników!
To jest wezwanie...
I to wezwanie leci do wszystkich Wojowników Światła,
Do wszystkich Wojowników Światła...
Ono leci do wszystkich Wojowników Światła!