Είμαι ένας άνθρωπος που `χω στην πλάτη μου
πίκρες και βάσανα ενα φορτίο
κι ούτε ξαπόστασα ούτε ανάσανα
θα ησυχάσω όταν πω στον κόσμο αυτόν αντίο
Κράτα καρδιά κι οι μάνες άλλο πια
να μην γεννούν φιλότιμα παιδιά
Με αγκαλιάζουνε και με φιλούν μ’ υποκρισία
κι όταν πονάω εγώ κανείς δε δίνει σημασία
Είμαι ένας άνθρωπος που δεν εχάρηκα
και που δε γέλασα σ’ αυτήν την πλάση
όλοι με βλέπουνε για το συμφέρον τους
κι έφτασα να παρακαλώ το τέλος μου να φτάσει
Κράτα καρδιά κι οι μάνες άλλο πια
να μην γεννούν φιλότιμα παιδιά
Με αγκαλιάζουνε και με φιλούν μ’ υποκρισία
κι όταν πονάω εγώ κανείς δε δίνει σημασία