Adımlarını tanıyorum,düşünmeden acele ediyorsun
Nereye diye sormam çünkü sorarsam susuyorsun
Hep daha zordur senden ve bedeninden ayrılmak
Seni gittikçe daha az tanıyorum,istediğim bu değil
Seni ,sadece kendim için herkesten koparıyormuşum gibi
Seni bıraksınlar sana dokunmasınlar
Seni en çok yaraladığım zaman kanını ve ruhunu zehirlerim
Kendimi sana karşı savunurken bundan hep nefret ederim
Günümü mahvetme,bu benim için hiç daha zor olmadı
Bir örümcek ağında hiç yalnız yaşamadın
Ben yalnız yaşadığım için hayat beni sana bağlıyor
Bu,gitgide daha kolay mı olacak yoksa daha mı zor…
Bütün hayatımızı kolayca riske attığın zaman
Sanki hiç “ölüm bizi ayırana kadar” dememişiz gibi
Günümü mahvetme,bu benim için hiç daha zor olmadı
Bir örümcek ağında hiç yalnız yaşamadın
Benim yaşadığım gibi..
Benim yaşadığım gibi..