Ik ken je stappen, je haast je nu als een kip zonder kop
Waarnaartoe, vraag ik niet, want als ik het vraag, zwijg je
En ik scheid me steeds moeilijker van jou en je lichaam
En ik ken je steeds minder maar zo wilde ik het niet.
Het is alsof ik je steel van iedereen alleen voor mezelf
Ze moeten je met rust laten, jou hoeven ze niet aan te raken
En m'n bloed en m'n ziel vergiftig ik als ik jou pijn doe
En ik zou het allemaal opnieuw doen als ik voor je zou staan
Verpest m'n dag niet, ik heb het nooit zwaarder gehad
Je leefde niet in het goud van het spinnenweb
Net als ik, wiens leven me met jou verbindt
Zal het ooit makkelijker zijn of alleen maar moeilijker?
Als je ooit een keer ons leven rustig op het spel zet,
Alsof we nooit hebben gezegd 'tot de dood ons scheidt'
Verpest m'n dag niet, ik heb het nooit zwaarder gehad
Je leefde niet in het goud van het spinnet
Net als ik
Net als ik