Kometa [Belarusian translation]

Я прыкмецiý камету як ляцела аблогай

хацеý ёй заспяваць – яна ýжо знiкла нябогая

знiкла нiбыта лань у пушчы на ýзлеску

вачыма мне блiшчуць грошыкаý жоýтыя водблiскi

Грошыкi я схаваý пад дуб стогадовы

наступным разам прыляцiць не будзем ýжо дома.

Мы ýжо сканаем, ах пыха марная

я прыкмецiý камету, хацеý ёй заспяваць

Аб вадзе, аб лесе, аб сене ý стагах,

аб смерцi, што прыняць нiяк немага

аб каханнi, аб здрадзе i аб сусьвеце,

аб усiх тых, што калi жылi на гэтай планеце

На вакзале нябёскiм бразгаюць вагоны

Спадар Кепллер растлумачыý нябёскiя законы

упарта глядзеý у тэлескоп ды сумеý знайсцi

таямнiцы быцця, што нам далей нясцi

Вялiзныя й спрадвекiя прыроды таямнiцы,

што толькi з чалавека чалавек можа радзiцца,

што галiна з каранямi ý дрэва злучаецца,

нашых надзей кроý сярод зор лунаецца

Я прыкмецiý камету, была нiбыта твор

майcтра знакамiтага, што даýно памёр

я караскаýся да неба, дакрануцца яе жадаý

дарэмнасць мяне хутка распранула дагала

Як постаць Давiда з белага мармуру

стаý непахiсна я, ды пазiраý нагару

наступным разам прыляцiць, ах пыха марнае

мы ýжо сканаем, iншы ёй тады заспяе

Аб вадзе, аб лесе, аб сене ý стагах,

аб смерцi, што прыняць нiяк немага.

аб каханнi, аб здрадзе i аб сусьвеце

гэта будзе песенька аб нас i аб камеце