كل حاجة بيننا [Kol haga binena] [Turkish translation]

güneşi battığından beri bana

gözlerim ışık görmedi

aynı yerimde gidip geliyorum

ne kadar dolaşıp dönsem de

acziyet hissi beni boğuyor

elim kolum bağlı hapsedilmişim

kırık kanatla uçmayı isteyen

bir kuş gibi

aramızdaki her şey hala bana onu hatırlatıyor

dudaklarındaki gülüşünü ve eliyle selamlaşmasını

ona söylediğim sözü hatırlıyorum

ve gözlerindeki tutkuyu

ondan sonra yaşayamam ben

ölemiyorum da

etrafımdaki insanlar konuşuyor

ve ben hiç bir ses duymuyorum

balmumundan yapılmış bir heykel gibiyim sanki

görünce insan dersin

yüzü gülüyor olabilir

ve içten ölüyor yorgun

aramızdaki her şey hala bana onu hatırlatıyor

dudaklarındaki gülüşünü ve eliyle selamlaşmasını

ona söylediğim sözü hatırlıyorum

ve gözlerindeki tutkuyu