کجایی [Kojaayi] [Uzbek translation]

یه پاییز زرد و زمستونِ سرد و

یه زندونِ تنگ و یه زخم قشنگ و

غم جمعه عصر و غریبیِ حصر و

یه دنیا سوال و تو سینم گذاشتی

جهانی دروغ و یه دنیا غروب و

یه دردِ عمیق و یه تیزیِ تیغ و

یه قلبِ مریض و یه آهِ غلیظ و

یه دنیا محال و تو سینم گذاشتی

رفیقم کجایی دقیقا کجایی

کجایی تو بی من، تو بی من کجایی

رفیقم کجایی دقیقا کجایی

کجایی تو بی من، تو بی من کجایی

(سينا سرلك :

آه خدا , ای حبیبم)

یه دنیا غریبم کجایی عزیزم

بیا تا چشامو تو چشمات بریزم

نگو دل بریدی خدایی نکرده

ببین خوابِ چشمات با چشمام چی کرده

همه جا رو گشتم کجایی عزیزم

بیا تا رگامو تو خونت بریزم

بیا روتو رو کن منو زیرو رو کن

بیا زخمامو یه جوری رفو کن

رفیقم کجایی دقیقا کجایی

کجایی تو بی من، تو بی من کجایی

رفیقم کجایی دقیقا کجایی

کجایی تو بی من، تو بی من کجایی