Nie muszę pytać czy otworzysz,
Bo wiem, że jeśli zjawię się to w progu będziesz stać
I zdejmę płaszcz podszyty lękiem
Gdy przy mnie i przy nikim więcej
Twoja jasna twarz
Dajesz mi niepokorne myśli, niepokoje.
Tyle ich wciąż masz – kochana.
Nie myśl, że nie miniemy nigdy się,
Choć łatwiej razem iść pod wiatr
Podtrzymywałaś moję głowę
Nie roztrzaskałam skroni o podłogę
Póki, co
Przed snem wypowiedz moje imię
Przybędę wraz ze świtem
Proszę nie śpij, jestem już!
Dajesz mi niepokorne myśli, niepokoje.
Tyle ich wciąż masz – kochana.
Nie myśl, że nie miniemy nigdy się,
Choć łatwiej razem iść pod wiatr