Ми се допаѓа сонцето, палмите и морето
ми се допаѓа небото, погледни ги облаците
ми се допаѓа ладната месечина, кога е полна и кружна
и ти ми се допаѓаш, со крпа во устата.
Ми се допаѓаат полни чаши, улиците кога се празни
ми се допаѓаат животните, луѓето не толку
ми се допаѓаат густи шуми, ливади - тие цветаат разнобојно
и ти ми се допаѓаш, со крпа во устата.
Животот е едноставно, едноставно претежок
би било толку едноставно, кога поедноставен би бил
се‘ е судбина, се‘ има своја причина
и ти си потполно тиха, имаш крпа во устата.
Ми се допаѓаат лесни девојки и вина - кога се тешки
ми се допаѓа твојата мајка, татко ти не многу
не ми се допаѓаат деца, го кажувам тоа сега гласно
и ти ми се допаѓаш, со крпа во устата.
Ми се допаѓаат солзите на твоето лице
си се сакам себеси, не се сакам себеси
срцето е скршено, душата ранета
и ти ме погледнуваш со крпа во устата.
Животот е тажен, животот е тежок
би ми се допаѓал кога поедноставен би бил
светот и понатаму се врти, Земјата е кружна
околу тебе ништо не се врти, имаш крпа во устата.
Во устата - да!
Те мразам!
Те мразам!
Те мразам!
Те мразам!
Животот е едноставно, едноставно претежок
би било толку едноставно, кога поедноставен би бил
се‘ е судбина, се‘ има своја причина
и ти си потполно тиха, имаш крпа во устата.
Во устата!