Jutro, ja będę tak daleka
Nie szukajcie mnie
Ten kto będzie umiał przebaczyć -
Wybaczy mi mą miłość,
Czas uspokoi wszystko
Ja idę w swoją drogę.
Ten który mnie kochał wróci na wasze pola -
Z pustyni.
I on zrozumie – ja żyłam między wami
Jak dziki kwiat
Chcę otworzyć swe oczy
Dorastać powoli.
Wiele śniłam
Sny mnie zżerały,
Chciałam pocieszać -
Ale zbuntowało się we mnie me pożądanie.
Był czar dzieciństwa, była też burza
W mych ramionach.
Ja wiem że obcy ogień podpalił
Me noce
Były, były wieczory tęsknień
Były dni szalone
Był ukryty ból
I chwile zaczarowane.
Zapamiętam spojrzenie
Dotyk rąk na mych ramionach.
Będę przelotnym cieniem na waszych polach
Sekretem ukrytym.
Żegnajcie mi, ja żyłam pośród was
Jak dziki kwiat.