Klukkurnar frá Notre Dame [The Bells of Notre-Dame] lyrics

Birtir í París og borgin nú vaknar

við bjöllur Notre Dame

Þar bakaranns brauða borgarinn saknar

þegar bylur í Notre Dame

Þá er stórklukkur hæstar svo hljóma

og hljóðnaðar smáklukkur framm

Þá sögð er sál borgar, sem þarnar orgar,

klingi' í þeim klukkum Notre Dame

Hlustið! Er þetta ekki fallegt? Öll þessi blæbrigði og mörgu raddir. Þið vitið þó að þær hringja ekki að sjálfu sér.

Er það ekki?

Nei, kjáninn þinn. Þarna, efst uppi í klukkuturninum býr dularfullur hringjari. Hvaða fyrirbrigði er það?

Hver?

Hvað er hann?

Hvað?

Hvernig komst hann þangað?

Hvernig?

Suss!

Á

Klópin skal segja þér það. Hér kemur saga. Sagan um mann og ófreskju.

Dimmt var um nótt er nú segir frá

Nærri brú við Notre Dame

Þaggaðu í því! Við sjáumst!

Suss, ljúfurinn

Flækingar fjórir þar fleginu réru

og földu við Notre Dame

Tvö gildi fyrir örugga ferð til Parísar

En í gildru þeir voru þar ginntir

Og þeir góndu á læðast nú framm

Þar einn tröllkall með tærnar

Sem teygði út klærnar sem tröll

Kári Dómari!

Sem tröll í Notre Dame

Κύριε ἐλέησον

Dómarinn Kári veröld vildi verja móti synd

Κύριε ἐλέησον

Níð og illsku nálgast fann hann nema' í eigin mynd

Færið þetta sígauna hyski í dómshúsið.

Þú þarna. Hvað ertu að fela!

Án efa þýfi. Takið það af henni.

Hún flúði.

Dies irae (dies irae)

Dies illa (dies illa)

Solvet saeclum in favilla

Quantus tremor est futurus

Quando Judex est venturus

Grið! Ég grátbið um griðarstað!

Quantus tremor est futurus

Quando Judex est venturus

Dies irae

Kornabarn. Ófreskja!

"Stans!"-Öskraði Erki Djákninn.

Þetta er illur ári. Ég sendi hann til síns heima í Helvíti.

Saklausu blóði nú hér er úthellt

Yfir helga Notre Dame

Ég er saklaus. Hún flúði. Ég elti.

Nú verður á þig allri skuldinni skellt

Hér við skör á Notre Dame

Samviska mín er hrein.

Logið geturð' að gæðingum þínum

Þína góðmennsku bera mátt framm

En þú aldrei skalt sleppa en útskúfun hreppa um eilífið

Nú hér við auglit Notre Dame

Og svo loks á lasta ævi lengst við völd og prjál

Fór nú Kári um að óttast ódauðlega sál

Hvað ber mér að gera?

Að annast barnið og ala það sem þitt eigið.

Hvað? Á ég að sitja uppi með þennan vanskapn-. Gott og vel. En láttu hann þá búa hjá þér í kirkjunni.

Búa hér? Hvar?

Hvar sem er.

Láttu bara lok'ann inni. Látt'ann engan sjá.

Í klukkuturninum kannski. Hver veit. Vegir Drottins eru órannsakanlegir.

Einhvern tímann árans gerpið eflaust nýta má.

Og helst mér hjá.

Og Kári gaf barninu grimmilegt nafn. Nafn sem merkir hálfmenni. Quasimodo.

Hér kemur ein gáta að giska rétt á

Gjalla klukkur Notre Dame

Hver er nú gerpið? Hver maður þá?

Hringja klukkur, klukkur, klukkur, klukkur,

Klukkur Notre Dame