Πήρα σαν ένα χωρατό
κυρά ζωή τα βάσανα
γιατί αλλιώς από νωρίς
θα μ’ είχε φάει η μαύρη γης.
Όλο τάζεις, όλο τάζεις και όλο λες,
βρε ζωή μες στο μαράζι
σαν μας ρίχνεις δε σε νοιάζει
κι ούτε σ’ είδαμε να κλαις.
Πήρα σαν ένα χωρατό
κυρά ζωή το ψέμα σου
γιατί αλλιώς μιας και φτωχός
ούτε που θα `στεκα ορθός.
Όλο τάζεις, όλο τάζεις και όλο λες,
βρε ζωή μες στο μαράζι
σαν μας ρίχνεις δε σε νοιάζει
κι ούτε σ’ είδαμε να κλαις.
κι ούτε σ’ είδαμε να κλαις.