Όταν κατέλαβαν αυτή την πόλη,
θα 'πρεπε να ανησυχούν,
Μα αν αφήσουμε κατά μέρος τούτα τα προβλήματα
Θαρρώ πως σε δίδαξα καλά.
Ό,τι δε θα το βάλουμε στα πόδια
(και) δε θα το βάλουμε στα πόδια
(και) δε θα το βάλουμε στα πόδια.
Ό,τι δε θα το βάλουμε στα πόδια
(και) δε θα το βάλουμε στα πόδια
(και) δε θα το βάλουμε στα πόδια.
Και στο χειμερινό, νυχτερινό ουρανού,
καράβια πλέουν,
Κοιτώντας από ψηλά αυτά
τα εκτυφλωτικά, γαλανά φώτα της πόλης.
Και δε θα περιμένουν,
και δε θα περιμένουν,
και δε θα περιμένουν.
Ήρθαμε για να μείνουμε
ήρθαμε για να μείνουμε
ήρθαμε για να μείνουμε.
Φαντάσματα που ουρλιάζουν ξαναεμφανίζονται
Όρη γεμάτα φόβο,
Μα είσαι βασιλιάς και είμαι λεοντόκαρδος.
Λεοντόκαρδος.
Το στέμμα του κάλυψε το δρόμο
Καθώς κινούμασταν αργά
Περνώντας μπροστά απ' τα γεμάτα απορία μάτια
εκείνων που αφήσαμε πίσω μας.
Αν και (είμαστε) μακριά,
αν και (είμαστε) μακριά.
αν και (είμαστε) μακριά
Είμαστε ακόμα οι ίδιοι
είμαστε ακόμα οι ίδιοι
είμαστε ακόμα οι ίδιοι.
Φαντάσματα που ουρλιάζουν ξαναεμφανίζονται
Όρη γεμάτα φόβο,
Μα είσαι βασιλιάς και είμαι λεοντόκαρδος.
Και στη θάλασσα που 'χει βαφτεί μαύρη,
Πλάσματα παραμονεύουν κάτω απ' το κατάστρωμα
Μα είσαι βασιλιάς κι είμαι λεοντόκαρδος.
Κι ενώ ο κόσμος τελειώνει
Θα είμαι είμαι εδώ να σου κρατάω το χέρι γιατί,
Είσαι ο βασιλιάς μου και είμαι ο λεοντόκαρδος σου.
Λεοντόκαρδος/