Bir nağılın sonu idi bəzən gün
Yada yəni bir nağıl idi
Gərçək canımı ağrıtdı çox zaman
Amma ən böyük yanğın yalan idi
Mən yenədə ikinci bir haldan
Heç qorxmadan tək cəbhədə döyüşürəm
İnsanam məndə nəhayətində
İtirdiyim özüm olsada alışıram
Nə qədər böyüsəmdə
Bir azım uşaq hələ
Qışın ortası dünya
Ürəyim isti hələ
Daşır ruhum heç qorxmadan
Tanımır əngəl
Sırf bu üzdən
Qapılarım eşqə açıq hələ