เขาตอกย้ำความเจ็บปวดของฉันด้วยนิ้วมือที่กำลังดีดกีตาร์
ขับร้องเรื่องราวชีวิตของฉันด้วยถ้อยคำที่ร้อยเรียงของเขา
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขา
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงนั้น
ที่บอกเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตของฉันด้วยถ้อยคำที่ร้อยเรียงของเขา
บรรจงฆ่าฉันด้วยบทเพลงของเขา
ฉันได้ยินมาว่าเขาร้องเพลงได้ไพเราะ
และยังเป็นเพลงที่แสดงตัวตนของเขา
ดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อพบเขา
มาฟังบทเพลงของเขา
และนั่นเด็กหนุ่มคนนั้น
เป็นเพียงคนแปลกหน้าสำหรับฉันเท่านั้น
ราวกับว่าเขาตอกย้ำความเจ็บปวดของฉันด้วยนิ้วมือที่กำลังดีดกีตาร์
ขับร้องเรื่องราวชีวิตของฉันด้วยถ้อยคำที่ร้อยเรียงของเขา
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขา
บรรจงฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงนั้น
เพลงที่บอกเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตของฉันด้วยถ้อยคำที่ร้อยเรียงนั้น
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขา
ฉันรู้สึกหน้าแดงราวกับจะเป็นไข้
แล้วก็รู้สึกอับอายท่ามกลางฝูงชน
เมื่อฉันคิดว่าเขานั้นพบเจอจดหมายลับ
ของฉันและอ่านออกมาดัง ๆ
ฉันได้แต่ภาวนาให้เขาหยุดอ่านจดหมายนั้นเสียที
แต่เขาก็ยังคงอ่านต่อไป
นิ้วมือของเขาที่กำลังดีดกีตาร์ได้ตอกย้ำความเจ็บปวดของฉัน
ขับร้องเรื่องราวชีวิตของฉันด้วยถ้อยคำที่ร้อยเรียงของเขา
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขา
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยเพลงนั้น
เพลงที่เขาร้อยเรียงถ้อยคำมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตของฉัน
บรรจงฆ่าฉันด้วยเพลงนั้น
เขาร้องเพลงราวกับว่าเขารู้จักฉัน
ในความสิ้นหวังอันมืดของฉัน
แล้วเขาก็มองตรงมาทางฉันแต่ทำว่าเหมือนไม่เห็นฉัน
ราวกับว่าฉันไม่ได้อยู่บริเวณนั้น
และเขาก็ร้องเพลงต่อไปเรื่อย ๆ
ร้องเพลงด้วยน้ำเสียงที่ชัดและหนักแน่น
ใช่แล้วล่ะ เขายังคงขับร้องบทเพลงที่
บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของฉัน
ค่อยๆฆ่าฉันด้วยบทเพลงนั้น
บรรจงฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงนั้น
เพลงที่เขาร้อยเรียงถ้อยคำมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตของฉัน
บรรจงฆ่าฉันด้วยเพลงนี้
เขาตอกย้ำความเจ็บปวดของฉัน
เขาขับร้องเรื่องราวชีวิตของฉัน
บรรจงฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขานั้น
บรรจงฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขานั้น
เพลงที่เขาร้อยเรียงถ้อยคำมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตของฉัน
ฆ่าฉันอย่างอ่อนโยนด้วยบทเพลงของเขา