Ειμαι κατω στο νερο
Τα γυμνα μου ποδια ειναι μουδιασμενα
Και για αιωνες τωρα
Τιποτα δεν μοιαζει πραγματικο
Τωρα ειναι δυσκολο να κρατησω οπτικη επαφη
Μεσα στο μαλακο σου παπλωμα απο πουπουλα
Αλλα ακομη εχω τα χερια μου στον τροχο
Εχεις χωρισει το μυαλο μου αναμεσα σε δυο κοσμους να τριγυρνα
Ειμαι μια ξενη στο συμπαν
Αλλα βλεπω τον ηλιο
Και ξερω οτι για παντα θα λαμπει στη γη
Μπορεις να μου ριχνεις βροχη
Αλλα δεν μπορεις να σκοτεινιαζεις τον ηλιο
Μπορεις να εκτοξευεις σαγηνεια στο φεγγαρι
Αλλα δεν μπορεις να σκοτωνεις τον ηλιο