Πότισες της γής το διόσμο
δάκρυα απ’ τα μάτια σου
πίκραναν γλυκά απ’ τον κόσμο
τα κομμάτια σου
πίκραναν γλυκά απ’ τον κόσμο
τα κομμάτια σου
Αχ ένα βράδυ απ’ τον Άδη
έφυγες σκαστή να βρεις
τι χωρίζει το σκοτάδι
απ’ το φως να πεις
κι είπες πως είναι η αγάπη
χρώμα της ζωής
Πήρες μες στα δυο σου χέρια
σύννεφο του έρωτα
μα στο `κλεψαν περιστέρια
άσπρα φτερωτά
μα στο `κλεψαν περιστέρια
άσπρα φτερωτά
Αχ ένα βράδυ απ’ τον Άδη
έφυγες σκαστή να βρεις
τι χωρίζει το σκοτάδι
απ’ το φως να πεις
κι είπες πως είναι η αγάπη
χρώμα της ζωής