(مرجان پشت صدای عرفان)
حالا دست من تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوب با تو بودن
تو رگای من میمونه
خونه خالی...
خونه خالی...
تهم میگن جامون تو خونه خالیه
امیدوارم همینطور باشه
من که دلم بدجوری تنگه
خونه خالی حالت خوبه خوبه عالی
باز خواب دید رو به راه نیست
سرش بالاتر از چوبه دار نیست
بچه بودیم یاد داری خونه خالی
تابستونه آفتاب خیلی داغ نیست
بعد از ظهره هوا عالی قول داده
به مادر بخوابه ولی خواب نیست
چشما بسته یه صدا نیست
پرده بسته نور پائین
بعد از ۵ دقیقه پنجره باز من
فرار سر قرار توی کوچه بازی
کوچه خاکی توپ آبی از پلاستیک
گل ما هست از پلاک شیش
گلتون تا دم لاستیک
اون ماشین نه سمت راستیش
رنو ۵ که در باک نیست
احمق بزن گل خالی
سریع دعوا بعدش آشتی
روزا رفتن ولی کاشکی
هنوز همدیگه رو داشتیم
دل تنگ واسه خونه
آسمونش واسه اونه
آره خونه خاک اونه
پاره پوره تار و پودش
حالا دست من تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوب با تو بودن
تو رگای من میمونه
خونه خالی...
خونه خالی...
بچه طلاق بچهٔ دهه هفتاده خراب
نسلم سوخت نسل قبل ما
قبل از اون کنده قبر ما
هر چی مغز بود کرده فرار
هر چی بی‌تهش بود چیزی الان
خودش خونه خانواده فرار
معلومه الان دریای آرزو همه سراب
میبینمش، میرم جلوتر
میگیرمش، اه یهو رفت
پس باید بالو شکست
سر رو بالشت چشو بست
هر روز باشه چت و مست
هر روز پاشه چطور پس
جنون داده به تو دست
چون اون داده به تو دست
انقده با همه خوبم بهم شک دارن
یادمه میره دائم اینا مثل سگ هارن
فکر میکنن که غرضی در سر دارم
اووم شاید مرضی در سر دارم
یا که شاید غلطی هست در کارم
اما نه ندارم همانند افکارم
اخلاقم الماسن
هر بارم بیشتر آدم میشناسم میشم تنهاتر
بگو خاطراتمون خواب نیست
بذار به خاطره اونا باشیم
بگو توی خونه جامون خالیست
بده یه بهونه که ما باشیم
حالا دست من تنها (من تنها)
شعر دستاتو میخونه (میخونه)
حس خوب با تو بودن (با تو بودن)
تو رگای من میمونه (میمونه)