غم وغصه توی قلبُم لونه کرده
ای خدا دلُم پُره درده
نمیسازه با موُ دنیا
دیگه بر نمیگردُم به آشیونه
ای خدا کسی چه میدونه
غم و تنهایی دل را
خدایا ما به درگاه تو چی بود گناهُم؟
که باید یا بسوزُم یا بسازُم
بسازُم، بسازُم، بسازُم، بسازُم
از این دنیا دلُم تنگه
دل یارِ مُ از سنگه
ز تنهایی دلُم خونه
غمو دردُم فراوونه
خدایا گله دارُم
خدایا گله دارُم
خدایا گله دارُم
خدایا گله دارُم
گله دارُم...
غروب توی کوهستون
منم مجنون که سرگردان هی مینالُم
غروب توی کوهستون
منم لیلی که تنهایی دل میبازُم
خدایا ،خدایا
بسوزُم یا بسازُم
خدایا ،خدایا
بسوزُم یا بسازُم
خدایا ،خدایا
خدایا ،خدایا
خدایا ،خدایا