نیمه‌شب بیرون زدم رفتم پیِ می‌خواری‌ام
تا درِ میخانه رفتم در پیِ دلداری‌ام
دوش دیدم درِ میخانه صف است از عاشقان
ای خدا ناخورده‌می من به شما رسیده‌ام
یا رب آخر ز غمِ عشقِ تو دیوانه شدم
بی‌خود از خود شدم و راهیِ میخانه شدم
آن‌قدر باده بنوشم که شوم مست و خراب
نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب
خوش‌خُرامان می‌روی ای جانِ جان، بی من مرو
سروِ خرامانِ منی در دل جان، بی من مرو
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو
مونسِ شب‌های دلِ زارم
ای که تو شدی همه داروندارم
یا رب، یا رب، یا رب
مرهمِ قلب و دل بی‌قرارم
ای که تو شدی همه داروندارم
یا رب، یا رب، یا رب
یا رب، ای دل عشقِ تو صبر و ثباتم می‌دهد
عطرِ تو وقتِ سحر از غصه نجاتم می‌دهد
یا رب، امشب برایم نم باران بنویس
دو سه شب پرسه‌زدن توی خیابان بنویس
یا رب، امشب برایم نمِ باران بنویس
خوش‌خُرامان می‌روی ای جانِ جان، بی من مرو
سرو خرامانِ منی در دل و جان، بی من مرو
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو
امان، امان، امان ای دل
امان، امان، امان ای دل