Είσαι η αγάπη μου
αυτό να θυμάσαι.
Πίνω εγώ το δάκρυ μου
να μη μου φοβάσαι.
Πιο όμορφο απ’ την ανατολή
και πιο ζεστό από τη δύση,
πάρε το μόνο μου φιλί
ευχή να σε ζήσει.
Χώμα, χώμα βρεγμένο,
σώμα αγαπημένο
ν’ ανοίξεις την καρδιά σου
βιάσου, βιάσου, βιάσου.
Και το πουλί που κελαηδά
κι οι θάλασσες που αφρίζουν,
σφάλισε τα ματόκλαδα
ν’ ακούς που ψιθυρίζουν.
Η μέρα σ’ το ‘πε η χλωμή,
σ’ το λέει το σιγανό το κλάμα
θα ζω για εκείνη τη στιγμή
το αν, το ίσως και το άμα.
Χώμα, χώμα βρεγμένο,
σώμα αγαπημένο
ν’ ανοίξεις την καρδιά σου
βιάσου, βιάσου, βιάσου.