Η ζωή είναι μικρή για να
`ναι θλιβερή μωρό μου…
Η ζωή είναι μικρή για να
`ναι θλιβερή μωρό μου…
Η ζωή είναι μικρή για να
`ναι θλιβερή μωρό μου…
Η ζωή είναι μεγάλη
μην την κάνεις καρναβάλι
Χάρτινο τσίρκο
μόλις σε βρίσκω
γέλια σκεπάζουν
κάθε αστείο μου λυγμό
Μέσα σου θέλω
για πάντα να ζήσω
σαν τη σκιά στο
πανηγύρι των σκιών
Ό,τι σκοτώνει
τη δική μου χαρά
είναι μια φάρσα
που με κόβει στα δύο
Με πιάνει απ’ το χέρι
και με λόγια γλυκά
σαν παιδί μ’ οδηγάει
στ’ όμορφό σου σφαγείο
Και να `μαι ξανά
σ’ ένα πλήθος που θυμίζει
κάποιον άγνωστο φίλο
Κλωτσάω στα τυφλά
σαν παλιάτσος σκοντάφτω
πάνω στο ίδιο θηρίο
που όλο μου λέει
πως η δικιά μου σκλαβιά
ειν’ ένα χάρτινο τσίρκο
Με κάνει να κλαίω
και φαίνομαι αστείος,
γίνομαι αστείος
Χάρτινο τσίρκο
μόλις σε βρίσκω
κλαίω σαν άντρας
σαν παιδάκι γελώ
Μέσα σου θέλω
μια μέρα να σβήσω
σαν τον τρελό
στο πανηγύρι των τρελών
Ό,τι ξυπνάει
τη δική μου χαρά
ειν’ ένα όνειρο
σπασμένο στα δύο
Ψηλά με κρατάει
στη ζεστή του αγκαλιά
με πετάει ξαφνικά
στο σκοτεινό σου ψυγείο
Και να `μαι ξανά
σ’ ένα πλήθος που θυμίζει
κάποιον άγνωστο φίλο
Κλωτσάω στα τυφλά
σαν παλιάτσος σκοντάφτω
πάνω στο ίδιο θηρίο
που όλο μου λέει
πως η δικιά μου σκλαβιά
ειν’ ένα χάρτινο τσίρκο
Με κάνει να κλαίω
και φαίνομαι αστείος,
γίνομαι αστείος
φαίνομαι αστείος,
γίνομαι αστείος