Kerwan

Hevalê Ezîz

Edî tu çare tune, mirin û çûyîn li ber me ye

Eger em teslîm bin jî qedera me mirin e

Em jî li ser riya kerwanên şehîda ne

Em hevdû hembêz bikin,

Heqê xwe ji hev re helal bikin

Wext nîn e, berî ku guleyek were

Em ber bi gulê herin

Nav bêdengiyek kûr de

Wan tifingên xwe dane alî, rextên xwe ji xwe kirin

Defter û kaxizên xwe, cil û bergên xwe li ser hev danîn

Û li agirê wan niherîn

Her yekî du bombe, her bombayek li aliyekî navtengan

Bi xwe ve girêdidan û disan li hev nihêrîn

Wext hatibû; wext, wexta çûiynê bû.