Η ανάμνηση έρχεται όταν έχει παλιώσει
Δεν είμαι η πρώτη που το ξέρει
Ακολουθώντας το ρεύμα προς τα βόρεια
όπου οι άνθρωποι σαν και εμάς επιπλέουν
Υπάρχει χώρος στα γόνατα μου
Για μελανιές, κώλους, χειροκροτήματα
Ποτέ δε θα εξαφανιστώ
Για πάντα θα είμαι εδώ
Ψιθυρίζοντας
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Είμαι ξαπλωμένη τρώγοντας χιόνι
Η γούνα μου είναι καυτή, η γλώσσα μου κρύα
Σε ένα κρεβάτι από ιστό αράχνης
Σκέφτομαι πως να αλλάξω τον εαυτό μου
Πολύ σκέψη μόνο σε μια σκηνή
Δεν υπάρχει χώρος για αθωότητα
Οπότε πάρε με στο σπίτι πριν την καταιγίδα
Βελούδινα ζωύφια θα μας ζεσταίνουν
Ψιθυρίζοντας
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Ψιθυρίζοντας
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Πρωινό κράτα μου τους δρόμους άδειους
Ξεσκεπάζουμε τα χέρια μας και αποκαλύπτουμε τις ψυχές μας
Ήμασταν πεινασμένοι πριν γεννηθούμε (x4)