Kedim [Polish translation]

Mój kot mnie znów zaczepia – on już taki zwyczaj ma,

A moja łódź wypłynąć się rwie, lecz na wodzie mgła,

Ze szlaku ktoś nie wróci i już płynie potok łez,

Mam dokąd pójść, lecz wiedzieć skąd mam, gdzie to miejsce jest?

Słowa już nie wrócą, już nie wróci spojrzeń gra,

Kończą się miłości, przeminęła i ta.

Mam stary saz, lecz poszedł gdzieś w kąt, na grę chęci brak,

Na ból mam stos tabletek i nic, tylko drażnią smak,

Mam oczy, cóż, nie znajdzie się nikt, kto by otarł łzy,

Mam dom, lecz kto, gdy słyszę ding-dong, podejść ma do drzwi?

Słowa już nie wrócą, już nie wróci spojrzeń gra,

Kończą się miłości, przeminęła i ta.