Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.
Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.
Çevrimiçi olmadığın zaman neredesin, seni ağda beklediğim zaman neredesin;
Hangi bağlantılara tıklamam lazım, benim de orada olmam için?
Şu an neyi düşünüyorsun? Hadi huşların arasında
Senin sevdiğin hikayeyi okuyalım: bir sayfasını ben, bir sayfasını sen.
Veya misafir olalım, sadece çay içelim ve WhatsApp kalplerle dolu,
Ama ben yine de cevap vermiyorum, ben gizli moddayım, sinir bozucu tipim, ama
Bana ödenseydi, canım, senin buğulu bakışını
görmüş gibi olduğum her defa için, seni rüyamda gördüğüm her defa için...
Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.
Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.
Eski ocak (çaydanlık) bize su hazırladı, ikimize tek demlik poşet var.
Dışarısı karanlık, pencere camı çatlak. Ay lamba gibi parkın üzerinde.
Ben yine de parmağımla saçımı kıvırıyorum, annemin parfümü gibi kokuyorum.
Sen beni tavlamak, tavlamak istiyorsun, ben ise şiir, şiir yazmak istiyorum.
Araca bin, git ve çayını bitirmeden. Kış veya yağmur, neyse, git.
Tamamen ıslatırsa ıslatsın, kasırga bile uzaklara götürürse götürsün, farketmez.
Belki kalmıştır daha senin trenin, belki de kalmamıştır, yine de git.
Orası soğuk gri saçlı Şubat, o da artık senin gibi tek başına.
Ve sana üzülmüyorum, üzülmüyorum, üzülmüyorum, sigara dumanında slowmo eşliğinde bile.
Hatta kuyruklu piyanoda çalınan minör eşliğinde bile, hüzünlü keman eşliğinde bile, hayır.
Sen şiir sevmeseydin, ben çınlatan şiir olurdum.
Sen uyuşturucu olsaydın, ben fitness kızı olurdum.
Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.
Bana ödenseydi her defa, senin hakkında düşündüğüm her defa için,
Ben otobanların kenarında evsiz barksız dolaşırdım, ben dünyanın en fakir insanı olurdum.