lyrics-music: Argiris Bakirtzis,
written in Kavala/Greece, October 1979
Μιὰ με τὶς ψεῖρες πιάνεσαι,
μιὰ τὶς βελόνες φτιάνεις
κι ἀπὸ τὸ γλυκοχάραμα, ἀγάπη μου,
τὴν καθαρίστρα κάνεις.
Ἀπὸ τὸν πέμπτο ἔφυγες,
σὲ ἰσόγειο τώρα μένεις,
τῆς κοινωνίας τὰ σκαλιὰ, ἀγάπη μου,
ὁλοταχῶς διαβαίνεις.
Μὰ ὅ,τι κι ἂν κάνεις στὴ ζωή,
ἡ καθαριότης μένει·
ἐδῶ ποὺ μ᾿ ἔριξε ἡ βρωμιά, ἀγάπη μου,
κανένας δὲν ἀντέχει.
Σήμερα ποὺ πληθύνανε
τὰ βάσανα ἐξαίφνης,
παίρνεις τὸ ποῦλμαν τῶν ἐννιά, ἀγάπη μου,
καὶ στὴν Ἀθήνα φεύγεις.
Μὴ τὸ ξεχάσεις αὔριο
τηλέφωνο νὰ πάρεις,
ἀφοῦ ὅμως τὸ σῶμα σου, ἀγάπη μου,
πρῶτα καλὰ ξεβγάλεις.
Καὶ τοῦ Θανάση πέστονα
ὅσο κι ἂν καθαρίσει,
ψεῖρες, τσιμπούρια καὶ κοριοί, Θανάση μου,
θὰ ξαναρθοῦν στὸ σπίτι.
Κι ὁ Κύριλλος, Θανάση μου,
ἂν εἶν᾿ ζευγάρι ἀκόμη
ἡ αἰτία εἶναι μόνο μιά, Θανάση μου,
ἡ ἀντικαθαριότης.