کس نشد پیدا که در بزمت مرا یاد آورد
مرا یاد آورد, مرا یاد آورد
مشت خاکم را مگر در درگهت باد آورد
مگر باد آورد, مگر باد آورد
یک رفیق دست گیری در جهان پیدا نشد
تا بپای قصر شیرین نعش فرهاد آورد
مشت خاکم را مگر در درگهت باد آورد
مگر باد آورد, مگر باد آورد
کیست تا از روی غمخواری در این دشت جنون
بهر دست و پای من زنجیر فولاد آورد
مشت خاکم را مگر در درگهت باد آورد
مگر باد آورد, مگر باد آورد
آرزوی مرغ دل زین شیوه حیرانم که چیست
یر خون آلود خود را نزد صیاد آورد
کس نشد پیدا که در بزمت مرا یاد آورد
مشت خاکم را مگر در درگهت باد آورد