Карусель [Karusel] [Polish translation]

Ja - szmaciana lalka, porzucona w piwnicy

W kartonowym pudełku z niepotrzebnymi gratami

Po co mi kiedyś narysowano oczy?

Ja - krucha choinkowa ozdóbka,

Lustrzana bombka z twoim odbiciem

Jestem tym, co rozbito... Jestem tym, czego już nie skleisz

Gwiazdy i pstre wstążki na kole

Pędzi dookoła różnobarwna karuzela

I niesie ją czas przez oceany ognia...

Stoję i patrzę, jak obok przesuwają się

Miasta, pociągi, twarze... wszystko nieuchwytne

Karuzela powraca beze mnie...

Ja - głupi, beztroski świetlny zajączek

Przypadkowo odbity w czyimś oknie.

Płaczę ze szczęścia, bez przyczyny się śmieję.

Ja - malutkie czerwone pluszowe serce, -

Poduszeczka na agrafki...

Bezużyteczny prezent na Walentynki...

Gwiazdy i pstre wstążki na kole

Pędzi dookoła różnobarwna karuzela

I niesie ją czas przez oceany ognia...

Stoję i patrzę, jak obok przesuwają się

Miasta, pociągi, twarze... wszystko nieuchwytne

Karuzela powraca beze mnie

Karuzela powraca beze mnie...

Ja - żółte liście na szachownicy,

Zostawionej przez kogoś w zimnym parku,

Pokryty twoimi śladami przybrzeżny piasek

Ja - papierowy gołąbek, który ugrzązł na drzewach

Targany wiatrem, przemoczony od śniegu

Ja - papierowa kartka wyrwana z książki

Gwiazdy i pstre wstążki na kole

Pędzi dookoła różnobarwna karuzela

I niesie ją czas przez oceany ognia...

Stoję i patrzę, jak obok przesuwają się

Miasta, pociągi, twarze... wszystko nieuchwytne

Karuzela powraca beze mnie