Στάλα στάλα η βροχή μάρμαρο τρυπάει,
πίκρα πίκρα η ψυχή μαύρη καταντάει.
Καρδιά μου, σε ξεπούλησαν
πολύ φτηνά με σκόντο,
μα είχες τόσα όνειρα
που πήγανε στο βρόντο.
Τράβα τράβα το σκοινί κάποια ώρα σπάει,
είναι κι η υπομονή δέντρο που λυγάει.
Καρδιά μου, σε ξεπούλησαν
πολύ φτηνά με σκόντο,
μα είχες τόσα όνειρα
που πήγανε στο βρόντο.
Τράβα τράβα το σκοινί κάποια ώρα σπάει,
είναι κι η υπομονή δέντρο που λυγάει.
Καρδιά μου, σε ξεπούλησαν
πολύ φτηνά με σκόντο,
μα είχες τόσα όνειρα
που πήγανε στο βρόντο.
Καρδιά μου, σε ξεπούλησαν
πολύ φτηνά με σκόντο,
μα είχες τόσα όνειρα
που πήγανε στο βρόντο.