Εσύ άδικα κρύβεις το βλέμμα σου πίσω απ το βέλο
στην λευκή αυγή
Εκείνος δεν είναι αφελής το ξέρει
Όταν μάθει ότι δώθηκες
με σώμα και ψυχή
Τίποτα δε θα σε βοηθήσει θα είναι το τέλος σου
Γι' αυτό θα έρθω να σε πάρω
θα ορμήξω με τα λαμπερα σπιρούνια
θα ρίξω κάτω την πόρτα
για να δουν όλοι
οτί θα σε πάρω μακριά του
Δε χρειάζεσαι σκηνικά
ούτε το διαμέρισμα ούτε το αμάξι του
Έλα στο καραβάνι μου
και θα οδηγούμε ώσπου να χαράξει
Εσύ μαζί μου θα έχεις και μετάξι και χρυσάφι
μη σε απασχολεί αυτό
Τώρα πήγαινε και παραδέξου το {σ εκείνον}
Μ εκείνον μόνο βυθλιζεσαι όλο και πιο βαθιά
σα να ζεις στη λάσπη
ενώ εγώ μπορώ να σε πάω στον παράδεισο
Γι αυτο θα έρθω να σε πάρω
θα με γνωρίσεις απο τα σπιρούνια μου
θα ρίξω κάτω την πόρτα
για να δουν όλοι
'οτι θα σε πάρω μακριά του