Μες στης πόλης τα στενά
μια χανούμισσα γλυκιά
μου `χει κάψει την καρδιά, αχ.
Καραμπιμπερίμ, αμάν έσμερ σεκερίμ
άσε πια τα πλούτη και τον Ιμπραήμ.
θά `ρθω απόψε να σε κλέψω, δεν αντέχω πια
κι ας με ντουφεκίσουνε μες στη γειτονιά.
Μια βαρκούλα (ναι, μια βαρκούλα)
μας προσμένει στο (μας προσμένει στο) γιαλό
χανουμάκι μου τρελό, αχ.
Καραμπιμπερίμ, αμάν έσμερ σεκερίμ
άσε πια τα πλούτη και τον Ιμπραήμ.
θά `ρθω απόψε να σε κλέψω, δεν αντέχω πια
κι ας με ντουφεκίσουνε μες στη γειτονιά.