Θα φύγει κι αυτό,
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει.
Στου άγριους καιρούς
πόσα είδες ναυάγια,
πόσες ζωές
και θαύματα άγια;
Λιμάνια λευκά,
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει.
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι.
Πως σου μοιάζω και `γω,
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω.
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι.
Θα φύγει κι αυτό,
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει.
Στην πλώρη μπροστά
κι αν είδες ναυάγια,
θα δεις και στεριές
και θαύματα άγια.
Λιμάνια λευκά,
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει.
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι.
Πως σου μοιάζω και `γω,
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω.
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι.
Πως σου μοιάζω και `γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω.
Καράβι μικρό
για που ταξιδεύεις
και πόσες φορές
στεριά αγναντεύεις;