Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε κάποτε κι αυτό
Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή
Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt
Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ’ την Αρκτική
και ‘ρθει σε μας
Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ’ αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει
Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ’ ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα ’χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη
Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ
Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις
Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ’ αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει