Πέταξα τα σκεπάσματα
και φόρεσα ό,τι βρήκα
Και μες τη νύχτα με βροχή
τρεις παρά δέκα βγήκα
Ρωτάω: «καρδιά μου, που με πας;»
Μου λέει: « σ’ εκείνη που αγαπάς»
Καλύτερα μαζί σου και τρελός
Παρά μονάχος μου και λογικός
Πάταγα στα βροχόνερα
και μ’ έδερνε το αγιάζι
Μα μόνο η αγάπη σου
εμένανε με νοιάζει