Φίλε ακροατή
καλή βραδιά
κι η χαρά να μη στερέψει ως το πρωί
μα σαν βροχή
να μας λούζουν τα τραγούδια κι οι ρυθμοί
και πάλι απ`την αρχή.
Κι όλοι εμείς που βλέπεις το πρωί
βιαστικοί θα τριγυρνάμε
άσχημοι, φασουλήδες, κουρδιστοί
στην πόλη αυτή
που ξέχασε για ποιον λειτουργεί
και μας περιφρονεί.
Μα ίσως αυτή η ζωή
να`ναι η πληγή
που τώρα άλλοι πάνω στη σκηνή
κι άλλοι από κάτω
παλεύουμε να πλύνουμε μαζί
στο φως της μουσικής.
Κι όταν συμβεί
να ξεχαστείς
στην πολύχρωμη ζαλάδα της γιορτής
θα ξαναδείς
την πλούσια καρδιά σου ανοιχτή
σαν χίλιους προβολείς
Είναι η στιγμή
της αμοιβής
που μια ζωή παλεύεις να γευτείς
σα φασουλής
που για μια στιγμή τουλάχιστον ποθεί
να είναι ο εραστής
κι ο νικητής.