Duğalar qılar adam
Baqıttı ömir üşin
Sen bolsañ är jer tınış
Tıp-tınış laulaydı işim
Köp şükır, mıñ şükır senı mağan bergenge
Jazbasın bir kün de sensız tağdırğa
Qoldarımız bırge, köñilimiz bir
Taular da, teñizder kedergi emes süygenge
Bul än jüregimniñ jalğız iyesine
Ömirlik jarıma, köñil joldasıma
Bahar (köktem) sensiñ, mağan külgeniñ jännät
Perişteler nur şaşar, ğaşığım, jüziñe