خورشیدم وسط پاییز داره غروب میکنه ، دارم میلرزم
در راه تو نه روی من خندان میشه چه کنم نمیشه
یه طوفان درونم به پا میشه و به مجهولات هدایت میشه
به ناشناخته ها میره و جانم رو میسوزونه
به خاطرت مرگ هم حتی برایم آسونه
مقابلش می ایستم
خیالی نیست حتی اگر همه ی عمرم به این شکل بگذره
خودم رو آرام میکنم
باز هم گیج و سردرگم ماندم وسط زمستان
بازم با این که آخرش رو میدونستم فریب خوردم
با عصیان از بهشت بیرون شدم
هیچ خجالتی هم نمیکشم
خورشیدم وسط پاییز داره غروب میکنه ، دارم میلرزم
در راه تو نه روی من خندان میشه چه کنم نمیشه
یه طوفان درونم به پا میشه و به مجهولات هدایت میشه
به ناشناخته ها میره و جانم رو میسوزونه
به خاطرت مرگ هم حتی برایم آسونه
مقابلش می ایستم
خیالی نیست حتی اگر همه ی عمرم به این شکل بگذره
خودم رو آرام میکنم
باز هم گیج و سردرگم ماندم وسط زمستان
بازم با این که آخرش رو میدونستم فریب خوردم
با عصیان از بهشت بیرون شدم
هیچ خجالتی هم نمیکشم