Как ты мне нужен [Kak ty mne nuzhen] [Belarusian translation]

З белага ліста -- пачалас- вясна..,

I журбiнкай -- птушкі з поўдня.

З белага ліста – восень..., халадам..,

І вагон пусты -- па колу --

Ніадкуль... i ў нікуды ён.

Новыя сябры, мéсцы новыя..,

Гарадская ціхамірнасць.

Пачынаю жыць з чыстага ліста --

Для другіх пяшчоту кінуў..,

Усё раней жа/як, ўсё – такая ж.

Неба – як неба, ў лужынах -- зайчык..,

Я цягнуся-йду.., і мой голас прастуджан-.

Я разумею, свет -- не патрэбен --

Без цябе... І --

Сіняе неба, ў лужынах -- зайчык..,

Недзе -- плюс адзін, і мой голас прастуджан-...

Ты не застаўся -- ні сябрам, ні мужам..,

Як ты патрэбен, як мне патрэбен...

Хопіць слёзы ліць, пачынаю жыць, --

Ўсё закрэсліла, -- былό што.

Не мая рака, але -- буду плыць --

У мяне засталіс- -- сілы...

Без цябе -- адна, мой мілы.

У сэрцы пустата.., з белага ліста --

Шлях пачну без шкадавання.

Роўны вось радок, а й дрыжыць рука, --

Смутак прэч і -- прэч сумненне...

Шчасце -- толькі на імгненне.

Неба – бы неба. Ў лужынах – зайчык.

Я плятуся-йду… I мой голас прамерзлы.

Я разумею: свет -- не патрэбен --

Без цябе. І…

Сіняе неба, ў лужынах -- зайчык..,

Недзе -- плюс адзін, і мой голас прамерзлы...

Ты не застаўся -- ні сябрам, ні мужам..,

Як мне патрэбен, як Ты патрэбен...

...

Небу – быць небам, ў лужынах -- зайчык…

«Трызню» я, іду.., і мой голас -- празяблы.

Я разумею -- Свет мне не зважны --

Без цябе. І…

Сіняе неба, ў лужынах – зайчык;

Недзе -- плюс адзін, і мой голас празяблы.

Ты не застаўся ні мужам, ні сябрам…

Як ты патрэбен, як Ты мне важкi!