Η ψυχή μου είναι τραυματισμένη
και τα τραυματα είναι πολύ βαθιά
Ξέρω πως όλα είναι λάθος
Γιατί είμαστε τόσο σκληροί?
Και τα συναισθήματα είναι παγωμένα
και το ψύχος σκοτώνει την καρδιά
και είναι εμφανές πως πρέπει
να μην είμαστε ξένοι,ακου...
Θα σε συγχωρήσω και θα ξεχάσω
όλα όσα κάποτε ονειρευτήκαμε
και οι δύο μας κάνουμε κύκλους
και κάθε φορά χάνουμε ο ένας τον άλλον...
Θα ξεχάσω όλα τα τραγούδι αγια την αγάπη
ξέρω ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς
Θα έδινα τη μισή ζωή μου
σε όποιον θα μπορούσε να κάνει τα πάντα όπως πριν...
Τα λόγια χάθηκαν στον άνεμο
δεν ειπώθηκαν,ξεχάστηκαν
ελπίδες σκοτώθηκαν
και έμειναν για πάντα κλειστές.
Δεν ξέραμε ότι η αγάπη πέρασε
εσύ όμως μου έγραψες γράμμα
δεν πίστευα και γελούσα όταν
άκουσα τον πυροβολισμό
Θα σε συγχωρήσω και θα ξεχάσω
όλα όσα κάποτε ονειρευτήκαμε
και οι δύο μας κάνουμε κύκλους
και κάθε φορά χάνουμε ο ένας τον άλλον...
Θα ξεχάσω όλα τα τραγούδι αγια την αγάπη
ξέρω ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς
Θα έδινα τη μισή ζωή μου
σε όποιον θα μπορούσε να κάνει τα πάντα όπως πριν...
Όπως πριν...
Όπως πριν...
Κατα κάποιο τρόπο όλα συνέβησαν...ξαφνικά και ανόητα...
γιατί φοβόμασταν να κάνουμε ένα βήμα ?
ο καθένας μας ήταν έτοιμος να πεί:σταμάτα,γύρνα πίσω!
αλλά κανένας δεν το είπε...γιατί ξέραμε,
ότι δεν γίνεται να είμαστε όπως πριν ....
όπως πριν...